بخشی از شعر زندگی
 
سروده :  خانم ژاله اصفهانی



زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست

هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود

صحنه پیوسته بجاست

خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد